شادی و یا غم: کدام‏‌ یک بیشتر بر میزان مرگ و میر تأثیر می‌گذارد؟

شادی و یا غم: کدام‏‌ یک بیشتر بر میزان مرگ و میر تأثیر می‌گذارد؟

پژوهشگران بریتانیایی در یک پژوهش طولی 10 ساله که بر روی یک میلیون زن انجام پذیرفته و نتایج آن به تازگی در مجلة معتبر پزشکی لَنسِت چاپ شده است، نشان داده‏‌اند که شادی، به خودیِ خود اثری مستقیم بر روی میزان مرگ و میر ندارد و این باور رایج ولی غلط که غم و فشار روانی به طور مستقیم سبب ناخوشی می‌‏شود، از پژوهش‌‏هایی ناشی می‏‌گردد که جایگاه علت و معلول را کاملاً با یکدیگر اشتباه گرفته‏‌اند.
آنچه که می‌‏تواند سبب غم و اندوه شود سلامت ناکافی است که زندگی را تهدید می‏‌کند و به همین دلیل غم، با افزایش میزان مرگ و میر همبسته است. علاوه بر این، افراد سیگاری نسبت به غیرسیگاری‏‌ها به غمگین‏‌تر بودن گرایش دارند. با این حال، پژوهشگران پس از توجه به عواملی همچون ناخوشیِ قبلی، سیگار کشیدن و سایر عوامل اقتصادی-اجتماعیِ مربوط به سبک زندگی، دریافتند که غم، به خودیِ خود با افزایش میزان مرگ و میر همبستگی ندارد. پژوهشگران 3 سال پس از ملحق شدن زنانِ شرکت‏‌کننده به پژوهش، برای آنان پرسشنامه‏‌ای را ارسال کرده و از آن‌ها درخواست نمودند تا سلامت، شادی، فشار روانی، احساسِ کنترل و احساس آرامش خود را مورد سنجش قرار دهند. از هر 6 نفر شرکت‏‌کننده 5 نفر چنین پاسخ دادند که به طور کلی شاد هستند و 1 نفر نیز خود را به طور کلی غمگین می‌دانست. اصلی‏‌ترین تجزیه و تحلیل‌ها 700000 هزار زن را با میانگین سنی 59 سال شامل می‌شد. در طی 10 سال بعدی، میزان مرگ و میر این زنان پیگیری شد و در این مدت، 30000 نفر از آن‌ها مردند. پس از در نظرگرفتن هرگونه اختلافی که قبلاً در سلامت و سبک زندگی شرکت‏‌کنندگان وجود داشت، میزان مرگ و میر کلی در میان افراد غمگین با میزان مرگ و میر در میان کسانی که به طور کلی شاد بودند، برابر بود.
مانند نتایج سایر پژوهش‌ها، غمگین بودن با عواملی همچون محرومیت، سیگار کشیدن، ورزش نکردن و زندگی نکردن با یک شریک همبسته بود. با این حال، قوی‌ترین همبستگی‌ها نشان‌ می‌داد که زنانی که پیش از این دارای سلامت ناکافی بوده‌‏اند، تمایل داشتند تا بگویند که غمگین، دارای فشار روانی، ناتوان از مدیریت خود و ناآرام هستند. این پژوهش آنقدر بزرگ است که مانع از آن می‌شود که غم و یا فشار روانی را یک دلیل مستقیم برای مرگ و میر در زنان بدانیم. نتایج به دست آمده برای مرگ و میر کلی، مرگ و میر ناشی از سرطان و بیماری قلبی نیز صادق است.
به گفتة پژوهشگران: «بیماری سبب اندوه شما می‌شود اما اندوه باعث بیماری شما نمی‌‏شود. حتّا در یک پژوهش 10 ساله که بر روی یک میلیون زن انجام پذیرفت، دریافتیم که غم و یا فشار روانی دارای تأثیری مستقیم بر روی میزان مرگ و میر نیست. بسیاری هنوز هم باور دارند که فشار روانی و یا غمگین بودن می‏‌تواند به طور مستقیم سبب ایجاد بیماری شود، اما چنین افرادی به سادگی جای علت و معلول را اشتباه می‌گیرند. البته افرادی که بیمارند، تمایل دارند تا نسبت به کسانی که سلامتند غمگین‌تر باشند اما این پژوهش نشان می‌دهد که شادی و غم به خودی خود هیچ‌گونه اثر مستقیمی بر روی میزان مرگ و میر در زنان ندارد».
منبع: دانشگاه آکسفورد