برای آن‌که خوشحال باشیم به سختی تلاش میکنیم: ورزش میکنیم، مراقبه میکنیم، همه جا را به دنبال کتابهای خودیاری جستجو میکنیم و …، اما آیا واقعاً میدانیم شادی چیست؟
پژوهشگران دانشگاه کیوتو در ژاپن، از نظر عصبشناسی پاسخی را برای این سؤال یافتهاند. بر اساس پژوهش آنها، شادیِ کامل، ترکیبی از هیجانات شاد و رضایت از زندگی است که در پِرکونئوس [پیشگوه]،- منطقهای در لوب آهیانة میانی مغز که در هنگام تجربة هشیاری فعال میشود- درهم ادغام میشوند.
افراد هیجانات را به روشهای متفاوتی احساس میکنند. به عنوان مثال، برخی با دریافت تعریفها و تمجیدات، با شدت بیشتری نسبت به دیگران احساس شادی میکنند. روانشناسان دریافتهاند که چنین عوامل هیجانیای و رضایت از زندگی به همراه یکدیگر، تجربة ذهنی “شادی” را تشکیل میدهند. با این حال، مکانیسم عصبیای که علت به وجود آمدن شادی است، تاکنون مبهم باقی مانده بود. به گفتة پژوهشگران، درک این مکانیسم یک مزیت بسیار بزرگ برای سنجش سطوح شادی به صورت عینی است.
پژوهشگران در این پژوهش، مغزِ شرکتکنندگان را با روش MRI مورد تصویربرداری قرار دادند. سپس پاسخهای شرکتکنندگان به این سؤالات که به طور کلی چقدر شاد هستند، هیجانات را با چه شدتی احساس میکنند و چقدر از زندگی خود رضایت دارند، مورد بررسی قرار گرفت.
تحلیل یافتهها نشان داد کسانی که نمرات بالاتری به دست آوردند، دارای جرم مادة خاکستری بیشتری در پِرکونئوس بودند. به بیان دیگر، پِرکونئوس در افرادی که با شدت بیشتری احساس شادی و با شدت کمتری احساس غم میکردند و دارای توانایی بیشتری در یافتن معنایی برای زندگیشان بودند، بزرگتر بود.
اما این آگاهی چگونه به ما کمک میکند؟ پژوهشگر ارشد این پژوهش، دربارة پیامدهایی که این یافتهها برای آموزش شادی دارد، امیدوار است. به گفتة وی: «در طول تاریخ اندیشمندان برجستهای مانند ارسطو، در این‌باره که شادی چیست، به تفکر پرداختهاند. بسیار خوشحالم که اکنون در این زمینه که شاد بودن به چه معناست، بیشتر میدانیم. پژوهشهای متعددی نشان دادهاند که مراقبه، جرم مادة خاکستری مغز را در پِرکونئوس افزایش میدهد. این بینش جدید در این‌باره که شادی در کجای مغز اتفاق می‌افتد، برای گسترش دادن برنامههای شادی، که مبتنی بر پژوهشهای علمیاند، مفید خواهد بود.»
منبع: دانشگاه کیوتو
