پژوهشگران دانشکدة پزشکی جورجیا در پژوهشی جدید دریافتند که وزن و فعالیت جسمانی، دو عامل در توانایی یک کودک برای کسب دانش و استفاده از آن هستند. نتایج این پژوهش به عنوان نخستین شاهد در اینباره که وزن، مستقل از فعالیت جسمانی بر روی شناخت تأثیر میگذارد، نشان داد که که کودکان فعال و لاغراندام در مقایسه با همسالان غیرفعال و دارای اضافه وزن خود در آزمونهای شناختی نمرات بالاتری به دست میآورند.
در این پژوهش، پژوهشگران 45 کودک 7 تا 11 ساله، شامل 24 کودک فعال و 21 کودک غیرفعال را مورد بررسی قرار دادند. معیار فعال بودن کودکان، شرکت در فعالیتهای ورزشی سازمانیافته مانند شنا، ژیمناستیک، فوتبال و یا رقص، به مدت بیش از یک ساعت در هفته، و معیار وزن، مقدار چربی – و نه عضلة- موجود در بدن کودکان در نظر گرفته شد. همچنین این پژوهش، 45 کودک غیرفعال و دارای اضافه وزن با مشخصات جمعیتشناختی کاملاً مشابه را نیز مورد بررسی قرار داد.
مطابق با انتظار، 24 کودک فعال و دارای وزن طبیعی، در مقایسه با کودکان غیرفعال و دارای اضافه وزن، دارای شاخص تودة بدنی و یا BMI پایینتر، چربی کمتر و ضربان قلبِ در حال استراحتِ پایینتری بودند.
مقایسة کودکان فعال و غیرفعال که همگی دارای وزنی طبیعی بودند نشان داد که کودکان فعال در بسیاری از ارزیابیهای شناختی شامل توانایی برنامهریزی کردن (مقولاتی مانند بهکارگیری دانش و ….) و توجه کردن، نمرات بالاتری به دست آوردند. این یافته تصدیق میکند که فعالیت جسمانی در عملکرد مغز تفاوتی را ایجاد میکند.
مقایسة کودکان فعال دارای وزن طبیعی با کودکان غیرفعال دارای اضافه وزن نشان داد که کودکان فعال، در برنامهریزی و توانایی توجه کردن، نمرة بیشتری به دست آوردند. در عین حال، کودکان لاغراندامتر غیرفعال نیز در ارزیابیهای شناختی نسبت به همسالان چاقترشان نمرات بالاتری به دست آورند که نشان میداد وزن، به عنوان یک متغیر مستقل در میان کودکان غیرفعال، بر روی ارزیابیهای شناختی آنان تأثیر معنادار میگذارد.
پژوهشگران از این یافته که وزن به عنوان یک عامل مستقل بر روی شناخت تأثیر میگذارد شگفتزده شدند. با این حال تصدیق نمودند که هنوز چگونگی و چرایی این موضوع روشن نیست. ممکن است عامل این امر، التهاب بیش از حد، هورمونها، هر دو و یا هیچ یک باشد.
پژوهش اخیر مبتنی بر یافتههای پژوهش قبلی پژوهشگران است که نشان داد ورزش منظم، توانایی کودکانِ دارای اضافه وزن را که قبلاً غیرفعال بودهاند در تفکر، برنامهریزی کردن و حتّا ریاضیات بهبود میبخشد: کودکانی که هر روز پس از مدرسه به مدت 40 دقیقه ورزش میکردند حتی بهبودی بیشتر نسبت به آنهایی که روزانه در حدود 20 دقیقه ورزش میکردند به دست آوردند. استفاده از ارزیابیهای شناختی و fMRI نیز نشان داد که فعالیت مغزی کودکانی که ورزش میکردند در ناحیة پیشپیشانی مغز که با تفکر پیچیده، تصمیمگیری و رفتار اجتماعی درست ارتباط دارد، بیشتر است.
اکنون دانشمندان امیدوارند با انجام پژوهشهای بیشتر، در اینباره که چگونه وزن و فعالیت جسمانی با سلامت مغز کودکان در ارتباط است، بیشتر بیاموزند.
منبع: یورک آلرت (eurekalert)